ناخنک چشم

ناخنک چشم ، در واقع بافتی صورتی رنگ و برآمده می باشد که به دنبال تغییرات دژنراسیون الاستیک در قسمت ملتحمه چشم و بخش تحتانی آن ؛ یعنی تنون رخ می دهد و در قرنیه چشم ظاهر می گردد.

در ارتباط با روند رشد ناخنک چشم ؛ بهتر است بدانید که رشد بعضی از آن ها بعد از رسیدن به اندازه ای خاص ، توقف یافته و در مقابل ، رشد برخی دیگر از آن ها تا پایان عمر تداوم می یابد ؛ البته لازم به ذکر است که رشد این نوع از ناخنک ها تدریجی بوده و روند کندی دارد.

در مواردی که ناخنک در حال رشد است ، باید حتما تحت درمان قرار گیرد ؛ چرا که ناخنک چشم در صورت پیشروی رشد ، می تواند به انسداد کامل مسیر بینایی بیانجامد.

باید متذکر شد که ناخنک چشم بعد از آب مروارید ، یکی از رایج ترین مواردی است که در راستای درمان آن ؛ انجام عمل جراحی ، ضروری می باشد.

روند شکل گیری ناخنک چشم به چه صورت است ؟

ناخنک چشم در وهله اول ، به شکل یک بافت در ناحیه ملتحمه چشم بیمار بروز یافته و رنگ آن سفید است.

این بافت ، تدریجا در جهت قرنیه چشم رشد پیدا کرده و از آن جا که عروق خونی زیادی در این بخش از چشم موجود است ، رنگ آن به صورتی و در برخی موارد به قرمز متمایل می شود.

علل به وجود آورنده ناخنک چشم

وراثت و ژنتیک : از جمله رایج ترین دلایل ایجاد کننده ناخنک چشم به شمار می رود.
جنسیت : از دیگر عواملی است که در ابتلا به این عارضه چشمی ، اثر گذار می باشد ؛ به طوری که معمولا افراد مبتلا به این بیماری را زنان تشکیل می دهند.
آب و هوا و جغرافیا : نواحی گرم و خشک و نیز مناطق آفتاب خیز ، بیش از دیگر مناطق ؛ افراد را در معرض ابتلا به ناخنک چشم قرار می دهند ، لذا شاهد آن هستیم که افراد ساکن مناطق با آب و هوای گرم و خشک و همچنین افرادی که در فضاهای بدون سقف فعالیت دارند و در معرض تابش اشعه فرابنفش خورشید می باشند ؛ بیشتر از دیگر افراد ، مستعد ابتلا به این عارضه هستند.

از این رو در بین فصول سال ، فصل تابستان به دلیل تابش مستقیم اشعه خورشید ؛ بیش از سایر فصول احتمال پیدایش ناخنک چشمی را افزایش می دهد.

لازم به ذکر است که آلودگی هوا ، باد شدید و گرد و غبار و ذرات موجود در هوا نیز از جمله شایع ترین علل بروز ناخنک چشمی به شمار می روند.

نشانه های ناخنک چشم چیست؟

ناخنک چشمی در مراحل اولیه ، غالبا هیچ گونه علامتی نداشته و خیلی کوچک و کمرنگ است ؛ به طوری که حتی علائمی اعم از سوزش و خارش را نیز به دنبال ندارد.

اما توجه داشته باشید که ناخنک چشم به تدریج ، منجر به پیدایش ضایعه ای بر روی قرنیه شده و بدین ترتیب بر روی بینایی فرد تاثیر سوء گذاشته و به تاری دید می انجامد.

شایان ذکر است که چنانچه رشد ناخنک چشمی ، پیشروی کرده و سایز آن بزرگ شود ؛ می تواند سبب انسداد بینایی شده و همچنین موجب بروز تغییر در انحنای قرنیه گردد که این اتفاقات در نهایت منتج به کاهش میدان دید بیمار شده و وی را ملزم به انجام جراحی خواهند نمود.

درمان ناخنک چشم

در مواردی که ناخنک کوچک بوده و علائمی از قبیل سوزش ، قرمزی و خارش به همراه نداشته باشد ، درمان خاصی نیاز نخواهد داشت.

اما در صورتی که سبب بروز التهاب در چشم ها شده و قرمزی و سوزش چشم ها را به دنبال داشته باشد ، ممکن است پزشک با تجویز قطره های اشک مصنوعی اقدام به کنترل علائم این عارضه نماید.

توجه نمایید چنانچه ناخنک موجب بروز التهاب شدید چشمی گردد ، احتمالا پزشک از طریق تجویز قطره های ضدالتهاب و قطره های استروئیدی ، نسبت به تسکین علائم بیماری اقدام خواهد نمود.

در مواردی که سایز ناخنک ها رشد زیادی داشته باشد ، ممکن است فرد دچار آستیگماتیسم و به دنبال آن تاری دید شود ؛ در چنین مواردی فرد نیازمند جراحی ناخنک چشم خواهد بود.