حساسیت بهاره یا کراتوکونژنکتیویت چیست ؟

حساسیت بهاره یا کراتوکونژنکتیویت : این بیماری نوعی حساسیت است که در دو سمت ملتحمه پلک بالایی و پیرامون ملتحمه چشم ایجاد می شود و افرادی که در شهر های گرمسیر و خشک زندگی می کنند بیشتر با این بیماری مواجه خواهند شد. غالباً این بیماری در سنین 3 تا 25 سالگی بروز کرده و در پسران بیش از دختران شیوع پیدا می کند.

علائم حساسیت بهاره

خارشی که همراه با ترشح غلیظ و چسبنده است ، یکی از رایج ترین علائم حساسیت بهاره می باشد. علاوه بر این افرادی که دچار این بیماری هستند به نور حساس می شوند. لازم به ذکر است غالباً افرادی که دچار حساسیت بهاره هستند، در کودکی به حساسیت یا اگزما مبتلا شده اند.

در برخی موارد ممکن است طی معاینات متخصص چشم ، برآمدگی سفید رنگی در پشت پلک بالایی یا اطراف قرنیه مشاهده شود.

همچنین در برخی موارد ممکن است قرنیه به صورت نقطه به نقطه یا سطحی شود یا در آن زخم شدیدی مشاهده گردد. این حالت می تواند برای مدتی یا به صورت دائمی دید بیمار را دچار مشکل کند.

به منظور تشخیص نوع حساسیت بهاره باید موارد زیر مورد بررسی قرار گیرد :

1. سن آغاز بیماری
2. محل قرارگیری زخم ها
3. درماتیت
4. عدم وجود تغییرات فصلی

پاتوفیزیولوژی بیماری حساسیت بهاره به چه معناست؟

به طور کلی زمانی که سیستم ایمنی بدن به برخی مواد خارجی پاسخ شدید بدهد ، واکنش های آلرژیک ایجاد می شود.

چگونه می توان بیماری حساسیت بهاره یا کراتوکونژنکتیویت را کنترل نمود ؟

یکی از مهم ترین کار هایی که در کاهش و کنترل این بیماری بسیار موثر است ، دوری از مواد آلرژی زا می باشد. اما در برخی موارد این کار غیرممکن است. به همین دلیل استفاده از کمپرس یخ ، اشک مصنوعی و پماد های چشمی می تواند در تسکین علائم و بیماری موثر باشند.

در صورتی که این بیماری در مرحله پیشرفته قرار داشته باشد ، معمولا آنتی هیستامین های موضعی یا قطره های کورتیکواستروئید موضعی تجویز خواهد شد.

لازم به ذکر است استفاده از موادی همچون کرومولین سدیم تاثیری در کاهش علائم فعلی ندارد اما می تواند علائمی که قرار است در آینده بروز پیدا کنند را کنترل کند.

افرادی که دچار زخم قرینه هستند نیز می توانند از لنز تماسی نازک و پانسمانی استفاده کنند تا از برخورد قرنیه به پلک جلوگیری شود. همچنین برای این دسته از افراد قطره های سیکلوپلژیک و آنتی بیوتیک موضعی تجویز خواهد شد. این بیماران باید به صورت مرتب و هر 1 تا 3 روز یکبار به پزشک معالج خود مراجعه کنند.

نکته مهم

توصیه می شود به منظور کنترل این بیماری از یک ماه قبل از شروع فصل حساسیت ، از مواد ثابت کننده غشای سلول مصرف نمایید.​

مراقبت های بعد از جراحی آب مروارید

مراقبت های بعد از جراحی آب مروارید : زمانی که فرد دچار آب مروارید می شود ، در واقع عدسی چشم کدر شده و این حالت منجر به تاری دید و حتی دو بینی افراد خواهد شد. در این حالت معمولاً به منظور درمان این عارضه ، جراحی آب مروارید صورت می گیرد.

اما پس از این جراحی نکاتی وجود دارد که رعایت آن ها از اهمیت بالایی برخوردار است. بنابراین در ادامه به آن ها اشاره خواهیم کرد.

مراقبت های بعد از جراحی آب مروارید عبارتند از :

• به دلیل اینکه جراحی آب مروارید هر بار به روی یک چشم انجام می شود ، ممکن است در روز های ابتدایی کمی دچار ناهماهنگی در دید شوید. تاری دید نیز یکی دیگر از عوارض این جراحی است که پس از چند روز برطرف می شود.
• پس از این جراحی نیاز به تبعیت از رژیم غذایی خاصی نیست اما بهتر است در ساعات اولیه پس از عمل ، غذا های غیر جویدنی و نرم میل کنید. همچنین مصرف سبزی ، میوه و آب کافی نیز از بروز یبوست جلوگیری می کند.
• غالباً پزشک معالج قطره چشمی تجویز می کند که شما باید از روز دوم نسبت به مصرف آن اقدام فرمایید. این قطره کمک می کند که از حساسیت چشم به نور کاسته شود و از ایجاد التهاب و عفونت جلوگیری خواهد کرد.
• معاینات مستمر و منظم پس از جراحی آب مروارید بسیار حائز اهمیت است بنابراین در زمان های تعیین شده حتماً به پزشک خود مراجعه فرمایید.
• تا مدتی پس از عمل نمره چشم تغییر می کند. به همین دلیل پس از چند هفته ، به منظور تعیین نمره عینک جدید ، باید به پزشک خود مرجعه کنید. برخی از افراد الالخصوص افرادی که پیش از عمل دچار آستیگماتیسم هستند ، باید از عینک دور هم استفاده کنند.